شکستن دندان شیری کودکان معمولا در سنین 2 تا 4 سالگی اتفاق می‌افتد. در این سن کودکان شروع به راه رفتن می‌کنند اما قدم برداشتن آن‌ها با تلوتلو خوردن همراه است. در چنین شرایطی امکان افتادن و شکستن دندان‌ها وجود دارد. شایع‌ترین دندان‌هایی که ممکن است آسیب ببیند، دندان‌های جلویی فک بالا است.
چرا هنگام شکستن دندان اطفال مراجعه به دندانپزشک ضروری است؟
آسیب و شکستن دندان شیری کودکان می‌تواند باعث اختلال در رشد و سلامت دندان‌های دائمی زیرین شود. بنابراین ارزیابی و درمان سریع آسیب توسط دندانپزشک برای جلوگیری از آسیب‌های احتمالی در آینده ضروری است. ارزیابی معمولا شامل شرح حال کامل دندان آسیب دیده و بررسی‌های بالینی و رادیوگرافی دقیق است.
دندانپزشکان اطفال در درمان و یافتن علت شکستن دندان کودکان مهارت دارند. درمان دندان شیری شکسته شده تنها به شرطی انجام می‌شود که این آسیب برای دندان‌های دائمی زیرین که در حال رشد هستند خطری داشته باشد. و در عملکرد و زیبایی مادام العمر آن‌ها اختلال ایجاد کند.
دندان‌های شیری یا انسیزورهای بی رنگ شده
تغییر رنگ نشانه رایج تروما یا شکستن دندان اطفال است. این رنگ ممکن است از زرد و خاکستری تا سیاه متغیر باشد. چنین تغییر رنگی در دندان شیری آسیب دیده نیاز به بررسی دارد. اگرچه مشاهده تغییر رنگ در دندان‌های شیری به درمان فوری نیاز ندارد. اما این دندان‌ها بیشتر در معرض تغییرات پاتولوژیک (ساختاری) قرار می‌گیرند. بنابراین باید تحت نظارت باشند تا سلامت دندان‌های دائمی در حال رشد را تضمین کنند.
جابجایی دندان شیری یا انسیزورهای اولیه جابجا شده
دندان‌های شیری یا اولیه ممکن است در چندین جهت جابجا شوند:
- اینتروژن: دندان شیری به درون حفره دندان فشار می‌آورد و کوتاه‌تر به نظر می‌رسد، یا اصلا دیده نمی‌شود.
- اکستروژن: دندان شیری بیش از حد معمول از حفره خود بیرون می‌آید و بلندتر به نظر می‌رسد.
- لوکساسیون جانبی: دندان شیری به سمت کنار، بالا یا به جلو (سمت لب) جابجا می‌شود.
جابجایی دندان شیری به حالت اینتروژن به دندان دائمی در حال رشد آسیب می‌رساند و خطر زیادی به همراه دارد. در چنین شرایطی درمان به نحوه قرارگیری ریشه دندان شیری و تاج دندان دائمی بستگی دارد. استفاده از اشعه ایکس برای تعیین نحوه قرارگیری آن‌ها ضروری است. اگر نتایج نشان دهند که در رشد دندان دائمی اختلالی بوجود نمی‌آید، دندان شیری به حال خود رها می‌شود. اگر دندان دائمی بعد از گذشت شش ماه رویش نکند، دندان شیری باید کشیده شود.
در شرایطی که نتایج نشان دهند دندان شیری به دندان‌های در حال رشد آسیب می‌رساند، باید فورا کشیده شود تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود. برای دندان‌های لوکساسیون جانبی، دندان باید به طور منظم تحت نظر باشد حتی اگر جابجایی کم باشد. اما در شرایطی که جابجایی شدید است، ممکن است دندان به استخراج نیاز داشته باشد.
بنابراین با هر نوع جابجایی دندان شیری، پیگیری طولانی مدت بالینی و رادیوگرافی برای نظارت بر حیات این دندان‌ها و اطمینان از عدم وجود عفونت ریشه که می‌تواند به دندان دائمی در حال رشد آسیب برساند، ضروری است.
شکستگی دندان شیری کودکان
شکستن دندان شیری کودکان ممکن است شامل تاج یا ریشه دندان باشد. شکستگی تاج می‌تواند مینا، عاج و عصب (پالپ) دندان را درگیر کند. قسمت‌های ناهموار شکستگی‌های ساده دندان را می‌توان صاف کرد. اما در صورتی که شکستگی شامل مینا یا عاج دندان باشد، نیاز به ترمیم دارد تا از پالپ آن محافظت شود.
اگر شکستن دندان شیری کودکان شامل پالپ دندان باشد، براساس مرحله رشد دندان شیری ممکن است به کشیدن یا درمان ریشه نیاز داشته باشد. انجام درمان برای ریشه دندان‌های شیری قدامی ایده آل نیست. زیرا ریشه این دندان‌ها به دندان دائمی در حال رشد در زیر بسیار نزدیک است.
AVULSED دندان‌های شیری
AVULSED به معنی جابجایی دندان شیری به طور کامل از حفره استخوانی آن است. این جابجایی با آسیب به بافت نرم در لب‌ها و لثه‌ها همراه است. دندان‌های شیری افتاده نباید دوباره کاشته شوند زیرا باعث آسیب به دندان دائمی در حال رشد زیرین می‌شوند. برآمدگی دندان شیری نیز سبب آسیب به مینای دندان یا اختلال در رویش دندان دائمی می‌شود. بسته به شدت آسیب مینا، تغییر رنگ از سفید تا قهوه‌ای متغیر و شامل فرورفتگی در سطح دندان است.
اگر این اختلال در شکل گیری مینای دندان وجود داشته باشد، تا زمانی که دندان دائمی بیرون نیاید، این مشکل آشکار نخواهد شد.
شکستگی ریشه دندان های شیری
شکستن دندان شیری کودکان در قسمت ریشه یک اتفاق نادر است. با این حال، ممکن است زمانی رخ دهد، که دندان شیری جابجا شده یا متحرک به نظر می‌رسد. اگر دندان آسیب دیده به شدت جابجا شود و خیلی متحرک باشد، در این صورت باید کشیده شود. اگر ریشه شکسته شده در زمان کشیدن دندان درون حفره استخوانی باقی بماند، نباید برای استخراج آن تلاشی صورت گیرد. زیرا می‌تواند به دندان‌های دائمی زیرین آسیب برساند. آن‌ها معمولا از نظر فیزیولوژیکی جذب می‌شوند.
منبع : https://wpddentistry.co.uk/dental-information/dental-trauma-to-baby-teeth/
